ಕರಿಮೋಡಗಳ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಾ ನಡೆದೆ,
ನೀಲಬಾನವಿತು ಕಪ್ಪಡರತೊಡಗಿತ್ತು ಕಣ್ಣು!
ಕುಳಿರ್ಗಾಳಿಯೊಡಗೂಡಿಯೊಂದಷ್ಟು
ಕಡಲಲೆಯ ಲವಣ ಮುಖಕೆರಚುತಿದ್ದಂತೆ
ಬಿರುಸ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಮರಳೊಳಗಡಗುತಿದ್ದವು!
ಕರುಳಾಳದೊಳಗಿನಾಕ್ರಂದನವು
ಅಲೆಗಳಟ್ಟಹಾಸದಿ ಮಸುಕಾಗಿ
ಬಲೆಬೀಸಿ ಸೆಳೆದಂತೆ ಉಸಿರಕಣ!
ಮುಳುಗುತಿರಬಹುದೆನುವಂತೆ ಅನತಿ
ದೂರದೀ ನೌಕೆ, ತಾಳಿ ಹೊಡೆತಗಳ
ತೀರದಾಸೆ, ಮರಳಿ ದಡವ ಪಡೆವುದೆಂತು?
ಕಾಯುತ್ತಿದೆ ಕಾಲ? ಎತ್ತಿಡಲು
ಮರಳೊಳಗಿಂದ ಹೂತಹೆಜ್ಜೆಗಳ,
ಗಾಳಿ ಬಂದೆಡೆಗೆ ಹಾಯಿ, ನೌಕೆ!
======
ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ಗೂಗಲ್ ಇಮೇಜಸ್
ಬದುಕನ್ನು ಸಮೀಕರಿಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಈ ಕವನದ ಗೆಲುವಿದೆ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಅಗಾಧ ಕಡಲಂತಿರುವ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಸೂತ್ರ ಸಂಬಂಧಗಳಿಲ್ಲದ ಹಾಯಿ ದೋಣಿಯ ಅನಿಶ್ಚಿತ ಬದುಕು ನಮ್ಮದು. ತೇಲುವೆವೋ ಮುಳುಗುವೆವೋ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದಲ್ಲ!
ಒಳ್ಳೆಯ ಕವನ.
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಕವನ... ಹಾಯು ದೋಣಿಯ ಅವಲಂಬಿಸಿರುವ ಜನರೆಷ್ಟೋ ಅವರ ಬದುಕು ಕಡಲನ್ನೇ ಆವರಿಸಿರುತ್ತೆ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಕಾಯುತ್ತಿದೆ ಕಾಲ? ಎತ್ತಿಡಲು
ಮರಳೊಳಗಿಂದ ಹೂತಹೆಜ್ಜೆಗಳ,
ಗಾಳಿ ಬಂದೆಡೆಗೆ ಹಾಯಿ, ನೌಕೆ! - ಈ ಸಾಲುಗಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು